سیمای قهرمان در شعر محمد الفیتوری

قهرمان پروری یکی از شگردهای شاعران شعر مقاومت در دوران معاصر است. آنان با الگو قراردادن اسطوره ها و شخصیت های انقلابی اهداف مختلفی را دنبال می کنند که از جمله آن زنده نگه داشتن روح پایداری، حماسه سازی از جریان های مقاومت، دادن حال و هوای حماسی به شعر امروزی است. پرداختن به قهرمان در ادبیات پایداری جدای از اینکه باعث تداوم راه مقاومت می گردد، کارکرد فرهنگی نیز دارد و مفاهیمی چون ایثار، بزرگ منشی، بلند همتی و دیگر مباحث اخلاقی توام با کارکرد قهرمانی را به دنبال دارد. از همین رو، در نوشتار پیش رو سعی شده که با ارایه یک خوانش توصیفی-تحلیلی، به ترسیم سیمای این بزرگ مبارزان و ویژگی های دنیای اسطوره در شعر محمد الفیتوری پرداخته شود. شعر فیتوری میدان تاخت مبارزان و قهرمانان بی شماری است که از جمله آن، قهرمان های آفریقایی سیاه پوست، اسطوره های عرب و قهرمانان جهانی برجسته ترند. این قهرمانان در بیشتر سروده های وی به شکل منجی آخر الزمانی، منجی فدا شده و قربانیان مظلوم به تصویر کشیده می شوند. در خصوص نمونه اول می توان به شخصیت جمال عبدالناصر اشاره کرد که به شکل یک منجی آخر الزمانی به تصویر کشیده می شود و می آید تا دنیا را سرشار از عدل کند و مصداق نمونه دوم، لومومبا سیاستمدار کنگویی است که مرگ او باعث رستاخیز ملت آفریقا شده است. در مورد سوم نیز می توان به شخصیت های معیتیقه چوپان و طربای کشاورز اشاره کرد که مظلومانه قربانی نیروهای استعمارگر شده اند.